
Ya estamos metidos en otra. El viernes 5 de Marzo a las 8 de la tarde es la inauguración de mi exposición fotográfica “Marín, camelias e mar” me gustaría que algunos de vosotros en la medida de lo posible pudieseis venir. Estará expuesta hasta el 21 del mismo.
Horarios
Sábado, domingo y lunes solo por las mañanas de 11 a 2
Martes, miércoles, jueves y viernes, mañanas de 11 a 2 y tardes de 6 a 9
Festivos, cerrado
Muchisima suerte!!! será una exposicion estupenda. Si podemos igual nos acercamos, todo depende de los examenes de las niñas...
ResponderEliminarBiquiños
Qué pena no poder ir, me encantaría.
ResponderEliminarEstoy un poco lejos.Visitaré tu blog y estaré informada de todo con esas estupendas fotos que cuelgas y con las descripciones que das.
Qué bueno participar....y disfrutar de estas cosas....tan naturales....Suerte.
Com muito gosto recebi o convite para ver a Mostra "Marin, Camelias e Mar". Farei os possíveis para vê-la antes do dia 20.
ResponderEliminarÉ com prazer que seguirei o seu blog.
Eu e a minha mulher apreciamos as camelias e temos algumas no nosso jardim. Gostaria que visse os nossos 2 blogs sobre as flores do nosso jardim:
http://camelias-monte-esqueiros.logs.sapo.pt
http://monte-de-esqueiros.blogs.sapo.pt
Também, sobre a ilha da Madeira que visitamos com frequência, temos outro blog:
http://geia-deusaterra.blogspot.com
Espero que goste de ver.
Saudações
Micael
Querida prima hermana, vengo a tu sitio lleno de aromas bellos de flores y letras para agradecer tus cariñosas palabras, le dieron abrigo a mi corazón en momentos duros.
ResponderEliminarTe dejo un abrazo enorme,
Ev.
P.D.: Adoro las camelias, son nobles.
Buena suerte, ya me gustaría poder ir, siento que el trabajo no me permita ese lujo.
ResponderEliminarDesde aquí mi deseo de suerte y felicidad.
Xa me gustaría ir; pero esta fin de semana toca meditación con encerro.
ResponderEliminarSeguriño que foi un éxito)
Apertas coma pétalos
Se cadra, e a miña muller lle apetece, o mellor acercámonos ata aí. Ela éche unha namorada das frores.
ResponderEliminarNon sei se lle quererá máis a elas que a min, je,je.
Parabéns, avoa!
ResponderEliminarMágoa que eu estea tan lonxe :-(
Unha aperta.
Antón.